Όταν οι κομμουνιστές έκλειναν τις εκκλησιές και ξερίζωναν την πίστη από τους πιστούς στην Σοβιετική Ένωση (άρθρο) ΜΕΡΟΣ Δ Από τις πρώτες εβδομάδες της επανάστασης και μετά, πολλές εκκλησίες σε όλη τη Ρωσία υπέστησαν επιθέσεις, λεηλατήθηκαν, γκρεμίστηκαν ή μετατράπηκαν σε εργοστάσια, αποθήκες, αίθουσες πολιτικών συναντήσεων ή μουσεία.
Εκτός από την Ορθόδοξη εκκλησία, και άλλες θρησκείες υπέστησαν επίθεση όπως οι Ρωμαιοκαθολικοί ιερείς που φυλακίστηκαν, η Εκκλησιαστική περιουσία δημεύθηκε και ετέθησαν περιορισμοί στα Καθολικά σχολεία. Η βασική κομμουνιστική επιδίωξη ήταν να σχηματίσει κοινωνίες ιερέων νομοταγών μόνο στην Μόσχα, που θα υπέσκαπταν το κύρος του Πάπα. Κάτω από τέτοια αυστηρή πίεση και διωγμό κάποιες θρησκείες εξαφανίστηκαν τελείως, όπως η Ουνιτική Εκκλησία. Η Εκκλησία αυτή ήταν ένα μίγμα της Ρωμαιοκαθολικής και της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Είχε αναπτυχθεί κυρίως στην Ουκρανία. Οι κληρικοί όμως που αντιτάχθηκαν στον κομμουνισμό φυλακίστηκαν ή εξορίστηκαν. Άλλοι κληρικοί αποκηρύξαν την υποταγή τους στον πάπα, εγκατέλειψαν την θρησκεία τους και κατετάγησαν στις τάξεις του Ορθόδοξου Πατριαρχείου της Μόσχας. Παράλληλα με την δέσμευση της εκκλησιαστικής περιουσίας, την φυλάκιση ή την εξορία των αντιτιθεμένων κληρικών και το κλείσιμο των εκκλησιών, διεξαγόταν και μανιώδης προπαγάνδα καθοδηγήσεως από τον τύπο, το ραδιόφωνο, τον κινηματογράφο και τα σχολεία έναντι των παιδιών. Τα παιδιά ήταν στο έλεος των αθεϊστικών δασκάλων τους με βιβλία γεμάτα από αντιθρησκευτική προπαγάνδα. Επίσης μεγάλες οργανώσεις δημιουργήθηκαν για τους νέους. Δημιουργήθηκαν οι «Νέοι Σκαπανείς» για τα παιδιά και η «Ένωση της κομμουνιστικής νεολαίας» για τους νέους μεταξύ των 16 και 23 ετών. Αυτές οι οργανώσεις ήταν γεμάτες με τις ιδέες του Μάρξ και του Λένιν. Ενώ η συμμετοχή δεν ήταν υποχρεωτική, η κοινωνική πίεση για συμμετοχή ήταν μεγάλη. Έτσι με την κατάληψη της εξουσίας οι κομμουνιστές ανέλαβαν το ξερίζωμα της παραδοσιακής Χριστιανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Επί ένα τέταρτο του αιώνα μετά το 1917, η εκστρατεία εναντίον της θρησκείας διατηρήθηκε. Στην αρχή πολλοί από τους ιερείς αντέδρασαν στις επιδρομές των κομμουνιστών εναντίον της θρησκείας. Αλλά με την πάροδο του χρόνου οι περισσότεροι κληρικοί συμβιβάστηκαν και έγιναν όργανα της κομμουνιστικής κυβερνήσεως. Παρ’ όλους τους συμβιβασμούς που έκανε ο κλήρος, οι κομμουνιστές συνέχισαν την πολύπλευρη εκστρατεία τους εναντίον της θρησκείας. Ιδιαίτερα κατά τις πολιτικές εκκαθαρίσεις του 1936 έως το 1938 οι εκκλησίες υπέστησαν άγριες επιθέσεις. Για παράδειγμα, το 1930 ο μητροπολίτης Σέργιος απαίτησε την πιστή υποστήριξη 163 επισκόπων, έμειναν λιγότεροι από 12 το 1939. Λέχθηκε ότι 40 επίσκοποι είχαν τουφεκιστεί από τους κομμουνιστές. Υπολογίζεται επίσης ότι 10,000 εκκλησίες έκλεισαν την ίδιαν περίοδο. Όπως ο μητροπολίτης Σέργιος αναφέρει στο βιβλίο του «Τα πρώτα 50 χρόνια». «Η εκκλησία το 1939 πλησίαζε να καταρρεύσει». Σαν ανακεφαλαίωση και συμπεράσματα παρακαλώ όπως διαβάσετε τη συνέχεια του άρθρου. Από την εποχή που ο Ρωσικός λαός δέχτηκε το μήνυμα της Ορθοδοξίας, που η Αγία Όλγα και ο Άγιος Βλαδίμηρος στερέωσαν την πίστη στη ρωσική γη, από τότε ο λαός έδειξε θαυμαστή αφοσίωση στη θρησκεία του χριστιανισμού και παρουσίασε κατά την μετέπειτα ιστορική διαδρομή του καταπληκτικά έργα. Ο συγγραφέας Νικολάι Ζερνώφ γράφει για αυτή την περίοδο: «Η Ρωσία τόσο ως χώρα όσο και ως έθνος, χρωστάει την υπόσταση της στον χριστιανισμό. Κάθε λαός έχει επιλέξει ή του έχουν αποδώσει ένα όνομα, που σκοπό έχει να χαρακτηρίσει την ουσία του. Η Γαλλία ως χώρα του φωτός, η Ελλάδα το λίκνο του πολιτισμού, η Ιαπωνία η χώρα του ανατέλλοντος ηλίου, ο ρωσικός λαός επέλεξε το Αγία Ρωσία». Την πορεία όμως αυτή την διέκοψε ένα συγκλονιστικό γεγονός. Η Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917. Πιο κάτω εν συντομία θα διαβάσουμε τον τρόπο με τον οποίον αντιμετώπισε τη λαϊκή πλειοψηφία του ρωσικού λαού, που ήταν οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, οι μπολσεβίκοι κομμουνιστές και το σοβιετικό καθεστώς κατά την διάρκεια που κατείχαν την εξουσία. Είναι αυτήν την κοσμοθεωρία που πιστεύει και σήμερα ένα από τα λιγοστά κομμουνιστικά κόμματα που απέμειναν διεθνώς, το κομμουνιστικό ΑΚΕΛ της Κύπρου. Τους άγριους αιματηρούς διωγμούς των χριστιανών στην Ρωσία μπορούμε ιστορικά να τους χωρίσουμε σε πέντε βασικές περιόδους: Η πρώτη περίοδος ξεκίνησε με την επικράτηση της επανάστασης των μπολσεβίκων, όπου συνέβησαν σημαντικά γεγονότα εις βάρος της Ορθοδοξίας. Ο κομμουνισμός διακηρύττει παντού ότι είναι αθεϊστικό καθεστώς και το θέμα της θρησκείας ήταν βασικό θέμα για την επιτυχία της επανάστασης, θα πρέπει να ξεριζωθεί κάθε θρησκευτικό δόγμα από την ψυχή του λαού και να καθιερωθεί έστω και δια της βίας η κοινωνία του Αθεϊσμού. Οι μορφές των θρησκευτικών διωγμών μπορεί να άλλαζαν ανάλογα των περιστάσεων, α