Ομιλία Γιώργου Α.
Παπανδρέου στη συζήτηση επί της πρότασης δυσπιστίας κατά της ΚυβέρνησηςΚυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,Θα ξεκινήσω με τα λόγια μιας μάνας.Εξέφρασε ένα ηχηρό ερώτημα, μια βαθιά απορία.Το μεγάλο γιατί!Το εξέφρασε με πόνο ψυχής, η Μαρία Καρυστιανού, όταν στην Εξεταστική Επιτροπή αναρωτήθηκε:«Τι κατάντια, τι ντροπή, Είναι έτσι η χώρα μου;»Δεν νομίζω να υπάρχει πολίτης αυτής της χώρας, άνθρωπος με λίγη έστω ανθρωπιά, που να μην δάκρυσε, το ομολογώ και εγώ, ακούγοντας να εξιστορούν το δράμα τους οι γονείς και οι συγγενείς που έχασαν δικούς τους ανθρώπους στα Τέμπη.Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,Πέρα από τη συμπόνοια, τον πόνο που ο καθένας μπορεί να αισθάνεται, έχουμε ένα καθήκον. Καθήκον να τιμήσουμε, να ακούσουμε, ακόμα και να μας καθοδηγήσουν οι φωνές αυτές, οι φωνές όσων έζησαν και ζουν την αναπάντεχη αυτή περιπέτεια.Γιατί πέρα από τον πόνο για τα παιδιά τους, για τους συγγενείς τους, έθεσαν τόσο καθαρά, μακριά από κομματικές σκοπιμότητες, τα πραγματικά ζητήματα, τα πραγματικά διλήμματα, που ανέδειξε η τραγωδία των Τεμπών.Που συμπυκνώνονται σε δύο λέξεις:Κράτος Δικαίου.Με τις υπογραφές ενός εκατομμυρίου τριακοσίων χιλιάδων πολιτών, τέθηκε καίρια το αίτημα για το Κράτος Δικαίου και τη Δικαιοσύνη.Είπε η εκπρόσωπός τους:«Μιλάω ως ενεργός πολίτης, μας ενδιαφέρει να τιμωρηθούν οι ένοχοι.Να ζούμε σε ένα Κράτος Δικαίου χωρίς ασυλίες.Με αδέσμευτη λειτουργία της Δικαιοσύνης.Με ελευθερία του Τύπου, ώστε να βγαίνουν όλα στο φως.»Τι ζητούν; Τα αυτονόητα σε μια δημοκρατία!Και το μεγάλο ερωτηματικό είναι, γιατί αυτά στην Ελλάδα δεν είναι αυτονόητα;Γιατί δεν είναι αυτονόητη η απόδοση δικαιοσύνης;Γιατί δεν είναι αυτονόητη η ανεξαρτησία και η ελευθερία του Τύπου;Γιατί δεν είναι αυτονόητη η προστασία των προσωπικών δεδομένων και της ιδιωτικότητας;Γιατί δεν είναι αυτονόητη η διαφάνεια στη διαχείριση και κατανομή των κονδυλίων;Όσα βιώνουμε καθημερινά, προσβάλλουν την αξιοπρέπεια του κάθε πολίτη, την αξιοπρέπεια του λαού μας.Μας πληγώνουν όλους.Εμένα προσωπικά, με πληγώνουν για έναν ακόμα λόγο.Γιατί βάλαμε πλάτη το 2009 για να μη χρεοκοπήσει η χώρα λόγω των δικών σας ασυλλόγιστων πολιτικών επιλογών.Σηκώσαμε το βάρος των δικών σας αμαρτημάτων, μόνοι εμείς, η παράταξη μας, μαζί με τον Ελληνικό λαό, για να αποφύγουμε τη χρεοκοπία.Όμως, δεν ήταν μόνο η οικονομική χρεοκοπία που αντιμετωπίσαμε.Χειρότερη ήταν η ηθική χρεοκοπία της χώρας μας.Η αναξιοπιστία αποτέλεσε το μεγάλο έλλειμμα.«Ξέρεις πιο είναι το συντομότερο αστείο στην Ευρώπη;» Με ρώτησε ο Peer Steinbruck, Υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας.«Είναι τα greek statistics. Τα ελληνικά στατιστικά στοιχεία.»Να ξέρετε κύριοι συνάδελφοι, οι θυσίες του Ελληνικού λαού δεν έγιναν μόνο για να ανορθώσουμε την ελληνική οικονομία.Έγιναν για να ανορθώσουμε την εικόνα του Ελληνισμού.Την αξιοπιστία της Ελλάδας, που είχε τρωθεί βαρύτατα από τον θεσμικό εκτροχιασμό – παντού.Το επισημαίνω, γιατί πρέπει να ξέρετε, εσείς της ΝΔ, εσείς που αυτο-παινεύεστε για την προσήλωση σας στην Ευρώπη, ότι δεν είναι η πρώτη φορά, με το πρόσφατο ψήφισμα στην Ευρωβουλή, που η εικόνα της Ελλάδας έχει πάρει την κατιούσα.Ένα Ψήφισμα που μιλά για την έλλειψη ελευθερίας του τύπου, την παραβίαση Ατομικών Δικαιωμάτων με το predator, τη διαφθορά αλλά και χρήση υπερβολικής βίας της αστυνομίας, την συνολική υποχώρηση του κράτους δικαίου.Υπήρξε, και ένα άλλο ψήφισμα της Ευρωβουλής, που είχατε εσείς ζητήσει – μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ.Για την κρίση του 2009.Εκεί αναφέρεται ξεκάθαρα ότι η αναξιοπιστία της χώρας οφείλετο στην στατιστική απάτη της κυβέρνησης της ΝΔ. Γι’ αυτό εξαφανίσατε το ψήφισμα εκείνο.Γι’ αυτό έκανε ότι δεν είδε τίποτα και η δικαιοσύνη.Αυτή η αναξιοπιστία κόστισε τότε, κοστίζει και σήμερα στον Ελληνικό λαό.Και τότε και τώρα, με τις δικές σας επιλογές, με δική σας ευθύνη.Και τότε και τώρα, δεν λειτούργησαν και δεν λειτουργούν, τα αυτονόητα της δημοκρατίας.Έλεγχος, διαφάνεια, λογοδοσία, αλήθειες.Περίμενα από την τότε κρίση να βγουν κάποια συμπεράσματα.Για τη λειτουργία της δημοκρατίας μας, του ελληνικού κράτους, των θεσμών, αλλά και της πολιτικής ζωής.Ήλπισε ένα σημαντικό μέρος του Ελληνικού λαού, ότι η παράταξη που σήμερα κυβερνά, θα είχε αλλάξει. Εκσυγχρονιστεί. Απαλλαγεί από τα σύνδρομα της πελατειακής μας ιστορίας. Ότι θα είχε μάθει από τα λάθη στη διαχείριση που η ίδια έκανε και μας οδήγησε στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, το 2009.Αναδεικνύεται όμως και σήμερα με μεγάλη ένταση, ότι το μεγάλο πολιτικό δίλλημα της εποχής μας, είναι το ζήτημα της Δημοκρατίας.Για εμάς δε τους πολιτικούς, η μεγάλη δημοκρατική πρόκληση της εποχής μας, είναι αν εμείς οι πολιτικοί θα εκφράσουμε χωρίς εξαρτήσεις, χωρίς ιδιοτέλεια, τα ευρύτερα συμφέροντα του λαού ή θα είμαστε έρμαια, αιχμάλωτοι ή και μέτοχοι στο πάρτυ των μεγάλων συμφερόντων.Αν θα υπερασπιστούμε την αυτονομία της πολιτικής