Ο Γιάννης Κίτσιος ήταν γνήσιος πατριώτης και ήρωας, παρών σε κάθε κάλεσμα της πατρίδας, σε κάθε αγώνα για ελευθερία.

Στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο κατατάγηκε ως εθελοντής στον αγγλικό στρατό ενώ στον αγώνα της ΕΟΚΑ φυγάδευσε τον Γρηγόρη Αυξεντίου στην περιοχή Καραβά – Λαπήθου. Η Τουρκοανταρσία του 1963 τον βρήκε στην Ομορφίτα όπου και πολέμησε.  Προέλασε μέχρι τον αστυνομικό σταθμό, διαλύοντας έτσι ένα σημαντικό θύλακα των Τουρκοκυπρίων και ελευθερώνοντας χιλιάδες Ελληνοκύπριους από τον αποκλεισμό.Κατά το πραξικόπημα η ΕΟΚΑ Β΄ τον συνέλαβε και τον φυλάκισε στο Κάστρο της Κερύνειας. Με την εισβολή αφέθηκε ελεύθερος. Μαζί με άλλους ΕΔΕΚίτες έφτασε στον Καραβά. Εκεί έθεσε υπό τις διαταγές του μία ομάδα ΕΔΕΚιτών και εθνοφρουρών οργανώνοντας 150 άτομα σε διμοιρίες και λόχους.Ο Δώρος Θεοδώρου στο βιβλίο του «Λευτεριάς και Δημοκρατίας λίπασμα, οι πρώτοι νεκροί» περιγράφει την σθεναρή αντίσταση του Καπετάνιου του Καραβά απέναντι στους Τούρκους:«Ήταν ίσως η πρώτη οργανωμένη αντίσταση από πολίτες στον Αττίλα.  Η  αντίσταση δεν κάμφθηκε ούτε όταν οι Τούρκοι επεδίωξαν να καταλάβουν τον Καραβά και να τον περιλάβουν στην πρώτη οριοθέτηση που έγινε πριν τις 6 Αυγούστου. Τα ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία μετέδιδαν για την αυτοσχέδια άμυνα των τοπικών δυνάμεων και τονίζοντας ότι η αντίσταση γίνεται από σοσιαλιστές πολίτες και όχι από τον στρατό. Οι κάτοικοι της κωμόπολης  είχαν την ευκαιρία να αποχωρήσουν χωρίς θύματα. Ακόμα και κατά τη μεγάλη τους επίθεση για κατάληψη του Καραβά και της Λαπήθου δεν κατάφεραν να σπάσουν τη γραμμή, αλλά την παρέκαμψαν από το βουνό και τη θάλασσα.Ο λόχος έμεινε εκεί μέχρι τις 6 Αυγούστου. Μέχρι που ο Κίτσιος πήρε εντολές από το ΓΕΕΦ να υποχωρήσει.  Και όταν αυτό έγινε, οι απώλειες ήταν μόνο δύο τραυματίες.Ο Γιάννης Κίτσιος πέθανε στην προσφυγιά το 1995 από ανεύρυσμα καρδιάς».Γραφείο ΤύπουΛευκωσία, 5 Αυγούστου 2020