Ομιλία Γενικού Γραμματέα Κ.Ε.

ΑΚΕΛ, Στέφανου Στεφάνου, στην εκδήλωση μνήμης και τιμής των ηρωομαρτύρων της ελληνοτουρκικής φιλίας Ντερβίς Αλί Καβάζογλου και Κώστα ΜισιαούληΕρχόμαστε για ακόμα μια χρονιά προσκυνητές στη μνήμη των Ντερβίς Αλί Καβάζογλου και Κώστα Μισιαούλη. Των δύο ηρωομαρτύρων της ελληνο-τουρκικής φιλίας στην Κύπρο, οι οποίοι δέχθηκαν τις δολοφονικές σφαίρες του εθνικισμού στις 11 του Απρίλη του 1965.Εκείνη την περίοδο ο εθνικισμός, η μισαλλοδοξία και ο φανατισμός βρίσκονταν στην κορύφωσή τους ως αποτέλεσμα των δικοινοτικών συγκρούσεων του 1963-‘64. Παρακρατικές και ακροδεξιές οργανώσεις δρούσαν και στις δύο κοινότητες. Κοινό στοιχείο στη δράση τους ήταν η άρνησή τους να αποδεχτούν το ανεξάρτητο δικοινοτικό κυπριακό κράτος. Δεν το ήθελαν, γιατί ακύρωνε τους πολιτικούς τους στόχους. Των μεν για ένωση, των δε για διχοτόμηση.Η ακροδεξιά οργάνωση ΤΜΤ τρομοκρατούσε και δολοφονούσε στην τουρκοκυπριακή κοινότητα όσους επέμεναν να αντιστέκονται στην καταστροφική πορεία της μισαλλοδοξίας και του εθνικισμού.Της δολοφονίας των Καβάζογλου – Μισιαούλη από την ΤΜΤ προηγήθηκε η δολοφονία των δύο Κύπριων πατριωτών Αϊχάν Χικμέτ και Αχμέτ Γιουρκάν. Δύο δημοσιογράφων που είχαν ιδρύσει την εφημερίδα Τζιουμχουριέτ με στόχο να στηρίξουν το ανεξάρτητο κυπριακό κράτος.Η ΤΜΤ δολοφόνησε τους συντρόφους μας Καβάζογλου και Μισιαούλη, αλλά δεν κατάφερε να τους φιμώσει. Αντίθετα, οι φωνές των δύο στελεχών του Κόμματός μας υψώθηκαν στον αέρα, έφτασαν σε κάθε γωνιά της Κύπρου μας και έγιναν σύνθημα: «Η Κύπρος ανήκει στον λαό της!».Αυτό το σύνθημα σφραγίστηκε με το σφιχταγκάλιασμα των Καβάζογλου και Μισιαούλη την ώρα που αντάμωναν τον θάνατο. Με τη συντροφική τους αγκαλιά φώναξαν στους δολοφόνους τους: «Μας σκοτώνετε αλλά οι ιδέες μας δεν πεθαίνουν. Εμπνέουν και κινητοποιούν χιλιάδες για την υπεράσπιση της κοινής μας πατρίδας».Το σφιχταγκάλιασμα των Καβάζογλου και Μισιαούλη συμβολίζει με τον πιο εμφαντικό τρόπο το δικό μας σφιχταγκάλιασμα με τους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας, στους αγώνες για την Κύπρο μας.Είναι το σφιχταγκάλιασμα Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων στον αγώνα κατά του εθνικισμού που τόσα πολλά δεινά και τραγωδίες προκάλεσε στον τόπο και τον λαό μας.Είναι το αγωνιστικό σφιχταγκάλιασμα όσων δεν βολεύονται με την επικίνδυνη προσωρινότητα που ζούμε από το 1974 και απορρίπτουν τη διχοτόμηση.Μπορεί κάποιοι να έφτιαξαν περιουσίες πουλώντας χρυσά διαβατήρια και υψώνοντας ουρανοξύστες, αλλά όλοι εμείς εδώ γνωρίζουμε ότι η τουρκική κατοχή είναι ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια της Κυπριακής Δημοκρατίας.Όλοι εμείς εδώ -και δεκάδες χιλιάδες εκεί έξω στην κοινωνία- πολύ καλά γνωρίζουμε πως η παρέλευση του χρόνου χωρίς λύση ενισχύει τα διχοτομικά δεδομένα τόσο επί του εδάφους, όσο και στις συνειδήσεις των ανθρώπων.Πενήντα χρόνια από το δίδυμο έγκλημα του πραξικοπήματος και της εισβολής, και εξήντα χρόνια από τον πρώτο πληθυσμιακό διαχωρισμό του 1963-’64, ο χρόνος εξαντλείται. Πλησιάζουμε στο τέλος: είτε θα λυθεί το Κυπριακό είτε θα μας μείνει η διχοτόμηση.Πόσω δε μάλλον στη φάση που βρισκόμαστε από το 2017, με το μακροβιότερο αδιέξοδο από το 1974 να μας συνοδεύει. Είναι αυτή την κατάσταση που εργαλειοποιεί η Τουρκία για να παγιώνει τα υφιστάμενα διχοτομικά δεδομένα και να δημιουργεί νέα.Η Τουρκία, και όσοι βολεύονται με τη διχοτόμηση, παίζουν με τον χρόνο. Έτσι εξυπηρετούν τον στόχο τους.Ενώπιον αυτής της κατάστασης, εμείς τι κάνουμε;Σ’ αυτό το ερώτημα πρώτος απ’ όλους πρέπει να απαντήσει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Αυτός ηγείται της ελληνοκυπριακής πλευράς. Αυτός χειρίζεται το Κυπριακό. Αυτός έχει την ευθύνη να σπρώξει τις εξελίξεις και, στο μέτρο των δυνατοτήτων μας, να τις επηρεάσει. Για τούτο επιβάλλεται ανάληψη αποτελεσματικών πρωτοβουλιών. Αναφέρομαι σε ανάγκη για αποτελεσματικές πρωτοβουλίες, αφού μέχρι τώρα οι όποιες πρωτοβουλίες του Προέδρου δεν απέδωσαν.Δεν απέδωσε η πρωτοβουλία του για διορισμό Ευρωπαίου απεσταλμένου και για αναβαθμισμένο ρόλο της ΕΕ στο Κυπριακό. Οι Ευρωπαίοι, για να εμπλακούν ουσιαστικά στο Κυπριακό, αναμένουν την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων. Άλλωστε έχουν σχετικές αποφάσεις και ο Πρόεδρος έπρεπε κανονικά να το γνωρίζει.Δεν απέδωσε η προσπάθεια για διασύνδεση της επανέναρξης των διαπραγματεύσεων με τα ευρωτουρκικά. Κι αυτό γιατί η ΕΕ έχει ως πρώτιστη επιδίωξη την αναβάθμιση των σχέσεων της με την Τουρκία. Κατά τη δική μας εκτίμηση, τα ευρωτουρκικά δεν μπορούν πλέον να δημιουργήσουν κίνητρα στην Τουρκία ικανά να την πείσουν να επανέλθει στο διαπραγματευτικό τραπέζι. Ούτε και πρέπει να επενδύουμε όλες μας τις προσδοκίες στις ευρωτουρκικές σχέσεις.Για τη διαμόρφωση θετικής ατζέντας προς την Τουρκία, για την οποία αρχικά μιλούσε ο Πρόεδρος, δεν είδαμε κάτι ουσιαστικό.Τα χρονικά ορόσημα που τόσο διαφήμιζε ο Πρόεδρος παρήλθαν, αλλά αποτέλεσμα κανένα.Οι