Στην αρχαία Ελλάδα, οι πρόγονοί μας πίστευαν ότι μετά τον θάνατο, οι ψυχές των ηρώων και των ενάρετων ταξίδευαν στις μεταθανάτιες κατοικίες τους στα Ηλύσια πεδία, ένα τόπο παραδεισένιο όπου επικρατούσε αιώνια άνοιξη.

 Την 31η Ιουλίου του 1920, κοντά στην συμβολή των οδών Βασιλίσσης Σοφίας και Παπαδιαμαντοπούλου, εκεί που σήμερα υπάρχει μια λευκή στήλη, ξεκινούσε το ταξίδι του για την Γή των αθανάτων του Ελληνικού Έθνους, δολοφονημένος από τα πυρά των βενιζελικών ταγμάτων ασφαλείας,  ο  Ίωνας Δραγούμης. Θα μπορούσε να θεωρηθεί ειρωνεία της τύχης ότι η περιοχή όπου έγινε η δολοφονία, σήμερα λέγεται Ιλίσια.

Ο Ίωνας Δραγούμης υπήρξε ο θεμελιωτής και ο κύριος εκφραστής του Ελληνικού Εθνικισμού στις αρχές του 20ου αιώνα. Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 14 Σεπτεμβρίου του 1878 και μέχρι το θάνατο του το 1920, αγωνίστηκε με όλες του τις δυνάμεις για την υπεράσπιση των συμφερόντων της Ελληνικής Φυλής. Συμμετείχε ως εθελοντής στον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 και ακολούθως εντάχθηκε στο διπλωματικό σώμα. Κατά την παραμονή του στο Μοναστήρι ως υποπρόξενος, εργάστηκε ακούραστα για την οργάνωση της άμυνας των Ελληνικών Κοινοτήτων απέναντι στους βούλγαρους κομιτατζήδες, με την βοήθεια του πατέρα του και του γαμπρού του, Παύλου Μελά.

Το 1915, έχοντας εγκαταλείψει το διπλωματικό σώμα, θα καταφέρει να εκλεγεί ανεξάρτητος βουλευτής Φλώρινας. Αν και αρχικά υπήρξε υποστηρικτής του Ελευθέριου Βενιζέλου,  στην πορεία ήρθε σε ρήξη μαζί του. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα το 1917, μετά την επικράτηση του βενιζελικού κινήματος, να εξοριστεί στην Κορσική. Θα επιστρέψει στην Ελλάδα το 1919 για να εξοριστεί ξανά, αυτή την φορά στην Σκόπελο. Με την επιστροφή του στην Αθήνα, ο Ίων θα αναδειχθεί σε ηγετική μορφή της αντιπολιτεύσεως.

Στις 30 Ιουλίου 1920, στον σιδηροδρομικό σταθμό της Λυών, θα πραγματοποιηθεί απόπειρα κατά της ζωής του Βενιζέλου από δύο απότακτους αντιβενιζελικούς αξιωματικούς. Η είδηση της απόπειρας δολοφονίας του Βενιζέλου θα γίνει γνωστή στην Αθήνα το μεσημέρι της 31ης Ιουλίου. Με τις φήμες να διαδίδουν το θάνατο του Βενιζέλου, όχλος Βενιζελικών θα ξεχυθεί στους δρόμους καταστρέφοντας σπίτια, και τα γραφεία του αντιπολιτευτικού Τύπου. Στην προσπάθεια του να μεταβεί στα γραφεία του περιοδικού του, «Πολιτική επιθεώρησις», ο Ίων Δραγούμης  θα συλληφθεί και θα εκτελεστεί. Επηρεασμένος από την δολοφονία του Δραγούμη, ο Κωστής Παλαμάς θα του αφιερώσει τους ακόλουθους στίχους:

«Λευκή ας βαλθεί όπου έπεσες, Κολώνα (Πώς έπεσες, γραφή να μη το λέη) Λευκή, με της Πατρίδας την εικόνα Μόνο εκείνη ταιριάζει να σε κλαίη, Βουβή, μαρμαρωμένη να σε κλαίη!»

Ο Ίων Δραγούμης υπήρξε σε όλη του την ζωή ασυμβίβαστος μαχητής, αρνούμενος να συμβιβαστεί με τον καθωσπρεπισμό και την ηττοπάθεια της μικρής τότε Αθηναϊκής Κοινωνίας.  Δεν έμεινε μόνο στην θεωρία, αλλά αγωνίστηκε με όλες του τις δυνάμεις για την αναγέννηση του Ελληνισμού. Τα λόγια του θα παραμείνουν για πάντα, φάρος έμπνευσης για τις επόμενες γενεές.

«Ο καθένας πρέπει να ξέρει ότι σ’ αυτόν έλαχε να σώσει το Έθνος του, έτσι θα προσπαθήσουν πολλοί και θα το σώσει όποιος μπορέσει… Όταν ένας του Γένους δε θέλει να χαθεί το Γένος, πώς μπορεί το Γένος να χαθεί; Αφού εγώ δεν το θέλω, πώς μπορεί να χαθεί το Έθνος μου;» – Ίων Δραγούμης, Μαρτύρων και Ηρώων Αίμα

Κωνσταντίνος Μ. Μέτωπο Νεολαίας

The post 31 Ιουλίου 1920 – Φεύγει ο πατέρας του ελληνικού εθνικισμού, Ίωνας Δραγούμης appeared first on Εθνικό Λαϊκό Μέτωπο (Ε.ΛΑ.Μ.).